තාන්යා…

ඇස් කඳුලු හිර කරන්,
වැටෙන්නට නොදී උඹ,
හිත ඇතුලේ ඇඬූ හැටි ,
කිව්වා ද තාන්යා…

පිදුරු රහ හුලඟ විත්,
දැවටෙද්දී හීතලට,
ඇගිලි වෙව්ලාපු හැටි,
කිව්වා ද තාන්යා…

නිකොලයිගේ රැවුල් කොට,
වෙන කම්මුලක වදින,
හීනෙකත් ගැහුනු හැටි,
කිව්වා ද තාන්යා…

ඉන්නම් ද යන්නම් ද,
ඇහූ අන්තිම මොහොතේ,
පපුව නැවතුන විදිය,
කිව්වා ද තාන්යා..

ආත්මය ගොළුකරන්,
නිකොලායි හැරෙනකොට,
උඹත් ගොලු වී ඉඳින්,
එය සැපයි තාන්යා…