පුදුමයකි ආලේ

නිදිවරන යාමයේ
තැලී පොඩි වුණු සුසුම් අතරේ…
ඇස් කෙවෙනි අස්සේ
නලියන කඳුළු මත්තේ…
පෙනී නොපෙනෙන
පිංසාර රූපේ…
දැකගන්න ආවේ
විඳගන්න සෙනෙහේ…
පුදුමයකි ආලේ
නොවිඳාම සෙනෙහේ
යන්න මට හනිකේ
කෙලෙස විසඳුණි ද දෛවේ…