ආදරය ගැන කවියක් ලියවෙන හැම මොහොතකම පිළිතුර හරි රසවත්… කවිකාර ආලයට කවිකාරියක නගන හැඟුම ඒක වෙනම කතාවක්… වෙලාවකට කවියත් හිත් යා කරන විදිය හරි පුදුම අහම්බයක්… Design : Dunith Desitha
Category - නිසදැස්
මැනලා ද නුඹට කිරි දුන්නේ මගේ පුතේ…
මැනලා ද නුඹට කිරි දුන්නේ මගේ පුතේ දුන්නේ සියලු සැප නුඹ රජ වෙන්න පුතේ පිය සෙනෙහසත් අඩු කෙරුවේ නෑනේ පුතේ ඇයි ද නුඹට මා අමතක මගේ පුතේ දෙනෝදහක් ගැවසෙන මේ මහ පාරේ හෙව්වේම නුඹේ දෑසයි මා ඒ හැම අතරේ...
වැස්ස නුඹ වෙත…
වැස්ස නුඹ නැවතියන් හනික දරන්න බෑ ඇවිලෙනා හදවතේ ගින්න පැටවුන් අඬන්නේ දැනිලා බඩගින්න අනේ උන් ඉන්නේ නොකා තුන්වේල… යන්නේ කොහොමද මං කුලී වැඩට වැස්ස නුඹ හරස්වෙලා ඒ මැදට කෝටියක් දෙවියන් වුණේ නෑ පිහිට හිරු දෙවියනි, පායපන් අපේ ලොවට… Design : Dunith Desitha
තුති පුදමි…
ලතා මඬුලු අත නොපෑවාට ගෙන්දගම් පොළවෙත් ආදරේ තිබුණා උතුරන්න… හන්තානට පායන සඳ සිසිල අපට නොදුන්නට රොබරෝසියා නුඹට තුති මේ ගෙන්දගම් පොළවත් අමතක නොකොට සිප ගත්තාට… Design – Samudini Doraliyagoda
දෙව්බඹු වැඳුමට පේවූ සිරිපා…
අවසන් කොට මේ වසරේ වාරය සැරහෙයි සිරිපා පුද දෙව් වැඳුමට භක්ති දනන් පුද කෙරු සිරිපා යුග සොබාදමේ වැඳුමයි මේ ඇරඹුණ වැසි වසිනා කාලයකිය මේ එළඹුණ මිහිපිට සැබෑම දෙව්ලොවකිය අද කියන්න බැරි තරමට හරි ලස්සන පුද බිමකිය මේ සුන්දර වෑහෙන සමනොළ ගිරි සිරසට පුද වඳිනා...
තිසා වැවට කියූ කතා 8 (නිදිමතේ දේශනය – අනාගත සිහිනය)
ඇහිපිල්ලමට බර වැඩිව ද මේ කරුණු… දේශකතුමන් හරබර කතාවක නැළවිල්ලක් මෙන් මියුරු… නිදිමත දරාගෙන පිරෙනා පොත් පිටුලූ… හෙට දින දිනන්නට අද අපි නිදිවරමු… Design : Samudini Doraliyagoda
තිසා වැවට කියූ කතා 7
(රට වටෙන් ආපු අපි) මචං උඹ කොහෙද බන්කොල්ලෝ ඇහුවා එහෙම…මං හලෝ බැටික්ලෝකෙල්ලෝ කිව්වා එහෙම…ඔහේලට මහන්සි දඑකෙක් ඇහුවා එහෙම…රට වටෙන් ආපු උන්බර කතාවක එහෙම…සරසවියේ පළමු දාරහට ගෙවුණා එහෙම…
ආදරණීය හමුව..
අතරමඟකදී හමුව හිත් ලැමට කොඳුරපු අතරමං වූ මාවතේ සීරුවට හැඩමවපු නෙතු කෙවෙනි අඟ කඳුළු පිසලා සිනහකැන් නඟන්නට නිබඳ සවියක් වූ ජීවිතේ ආදරණීයයි සුපෙම්වත නුඹ නමින් ලියවිච්ච
තිසා වැවට කියූ කතා 6
(ඉස්සර ම දවස් – ලස්සනම හවස්) ආදරණීය සත්සරය එකම තාලෙන් ගැයෙන හවසක එකා ළඟ හිඳ ගීයකට අග තාල මිමිණුව හීන යායක…තිබුණ අපිටත් ඉස්සර ම දවස්වල ලස්සනම හවස් එකට හිනහුන කවීෂා හංසි පළමු වසරශාස්ත්‍ර පීඨය
සිහින සිතුවම්
මල් තුහින පොද වටෙන හැන්ඳෑ වරුවේනෙත් දැහැන ගිලගත්ත මුව මඬලේ අරුමේදම් පාට මල් රේණු තටු සලන යාමේමල් පලස ඇතිරූවේ නුඹටයි ප්‍රියාවේ තත්සරම ඇහැරෙව්ව මුව මදුර නාදේකන්කලුව...
ගිමත් කාර්තුවක
අනාරාධිත ප්‍රේමයේ හිස්තැන් මැකූ ආරාධිතම විරහව… අපරිමිත හීනවල නිමැවුමින් පසුව ආගන්තුක ස්නේහයක හිමිකරුයි, සිව්වසර සරසවිය… රීඩ්මග මංසලක මියැදී පෙම් සිහිවටන… ඉගිල්ලී සැඟවුණා සුළඟකින් කොළොම්තොට… කාලයේ අවසරින් ස්නේහයේ අවනඩුව පොළොව මත...
දියුණුයිලු අපි…?
අවි ආයුධ ඇත සැනින් නැසිය හැක ලොවම සයිබරය ඇත තවකෙක් වැනසිය හැකි ය… න්‍යෂ්ටික අවි ඇත පරපුර ගණනක් අංග විකල කළ හැකි ය තවමත් නැතැයි ටෙක්නොලොජියක් මරණය දකින මිනිසුන්ට ජිවිතය දිය හැකි ය…