මිනිසුන් නොමිනිසුන් වුවින්සතිය අග ලෝක විනාශය අභිමුව දීවන සතුන් වු මානව කැල මුදවන්න උපරිමයටත් එහා ගිය… නෙදර්ලන්තයේ දියමන්තිය අහවර කර හැමෝටම හොරාමිල කළ නොහැක්කකි නුඹ… ආඩම්බරෙන් සේවයට ගරු ලබාදෙරණ මත සැතපෙද්දී පතන්නේ නම් නෑ යළිත් අප සමඟ...
Category - Colombo Beacon
අහිමි මලක්…
නිහඬ රැයකමිමිණූ පෙම් කවියකඅරුත නොතේරේ තවමත්හදේ නැගෙන්නේප්‍රේමයක්ම ද?එය මට තවමත් පැනයක්නොතේරුණත්මසිත කියන්නේ මඅහිමි මලකටපෙම් කළ වගක්… ශාමිකා රන්සරණිපළමු වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය
මේක ගෙයක් ඒත්, පාරාදීසයක්…!
පොඩි හුරුබුහුටි ලස්සන ගෙයක් නිසාද මන්දා ලොකු ලොකු ගෙවල් වල අයගෙන් කරදර ටිකක් වැඩියි. ඒත්, ගෙදර අයිතිකාරයෝ හදන්නේ කොහොම හරි නිවාසය විකුණා මුදල් බවට පත් කිරීමට ය. සම්පුර්ණම නොහැකි වුවත් කොටස් වශයෙන් හෝ දීමට දැඩි ප්‍රයත්නයක් ඇත. මොවුන්ගේ පරම්පරාව නම්...
ප්‍රාන්තයේ ඇති වේදනාවට අනන්තේ දුර යන්නේ මොකටද…
බුද්ධ දර්ශනය ලොව ඇති සොඳුරුතම දර්ශනය වන්නේම එය ස්වභාව ධර්මය සමඟ වෙනස් නොවී පැවතීමයි. නමුත් බොහොමයක් අය බුද්ධ දර්ශනය පිළිබඳ තවමත් හරිහැටි තේරුම් අරගෙන නොමැති බවයි ඇතැම්විට පසක් වේ. චතුරාර්ය සත්‍යය ඔස්සේ දුක නැති කිරීමේ මාර්ගය සොයා ගත හැකි අතර එය ලෝ...
මතක සටහන් මැද…
ජීවිතය කවියක් නම්ඔබ එහි තනුව වූවා සත්තයි…සංසාරගත සුවඳ නුඹගේමා ජීවත් කරවූවා සත්තයි…විටෙක අතීතය සිහිනෙකිනමුත් එහි සිද්ධාන්ත ගැඹුරුය…මතක සුවඳ හද පත්ලෙහිසිත්තම් කරවෙන්වීමට අවසරය…සිනා සරදමින් ගෙවුණු පන්ති කාමර අතරගෙවී ගිය මල් සමයේඅවසානය ද විදු...
සේපාලිකා…
රහසේම සඳට පෙම් බැඳකාටත් හොරෙන්මුමුනාපෙම්බස් රහසේම….සඳත් එක්කම යනවාවෙන් වී නටුවෙන්…තවත් දිනයක එක්වන්නනුබගැබට හොරෙන්රහසේම සුවඳින්… තරුෂී ඉරේෂාපළමු වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය
වසන්තය යළි එන්න…
බොඳව ගිය හීනවල යළි පාට තවරන්න…විඩා වූ සිත් වලට සිහිල් දිය වස්සන්න… කඳුළු පිරි මුව මඬල සිනාවෙන් සරසන්න…මැකී ගොස් ගිම්හානෙ වසන්තය යළි එන්න… මලිති පබසරාපළමු වසරකළමනාකරණ හා මූල්‍ය පීඨය
හන්තාන…
හන්තානකට හිත ඇදිලා ගිය කලටරන්වන් හීන මැව්වා වී ගෙයි පිලටයන්නට නොහැකිමුත් සරසවියක් තුළට මන් තාමත් බඹරෙකි කැම්පස් මලටනංගියෙ නුඹේ කුස පිරුමට හීන තියාවංගුවෙ තියන ගල් කොරියට ආවා ගියාමං ඉමි තාම සරසවියට දෑස අයායං අපි...
සාපලත් රිදුමක්…
අසිනි මහ වැහි අනෝරා මැදමිනිස් පවුරක් රොක් වෙමින්…කුරිරු වෙස් ගත් මෘග සර්පයෝනසාලන්න එක්වෙමින්මිනිස්කම නැති නොමිනිසුන් රජ කරයි අද මහ පෙළහරින්…ගොළුව ඇයි දැයි තවත් ඇතීනා නුඹඅනේ ඩිංගක් කතා කරපන්… ශශිකලා කල්හාරි පළමු වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය
නොමැකෙන සෙනෙහස අම්මා…
ඉඳිකඩ මායිමේ පුංචි සාවුන් තනිකම මැකුවට…මා දන්නවා හිත අස්සෙ ගිනි ඇවිලෙන වගඑකම හදවත නුඹෙන් ඈතට ගිය දින සිට ඉස්සර සඳ එළිය හා එක් කර සෙනෙහසේ කවි මිමිනුව නුඹ අදත් ඒ රාවය මද සුළඟට එක් කරනවදමව් සෙනෙහෙ හද අවුලනකොට හිත දැවෙන හීන හිත් කොනක සිට අත වනනකොටයන්නට...
බැඳීම් මත මොහොතක්…
නොහික්මුණ සිත අතරමං වීසොයයි ඈ කොහෙදෝ කියානමුත් දන්නෙමි ඈ ගොසින් බවවෙන කෙකුගෙ සිත සොය සොයාකියූ හැම දේ සිතෙහි රැව් දේපුරා සත් වසරක දිහාකෙසේ අමතක කරන් ළඳුනේඉපදියන් යළි මියැදිලාමියැදුනොත් මිස මාව හැරදානොයන බැව් පුන පුන කියාඔබත් එහෙනම් වෙනස් වූවාකමක් නෑ...
හිස් වුණා ගැලරිය…
තිරයට පිටුපසින් වෙනකොට පෙරළිය…නාදුනන වෙනසක් සිදු වුණා කරළිය…සමහර චිත්‍රපට දුවනකොට තනියම…නැතුව කිසි සද්දයක් හිස්වුණා ගැලරිය…කේතනී පූර්ණිමා තෙවන වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය