හිස් පිටු අතරඅකුරු ගෙත්තම්මතින් සරසන්නටගොළු වූ හඬටනොහැකිව ලතවනසෝ සුසුම් මැදඅතර මං වූ මා…ගිම්හානයෙන් වස්සානයටඅතවනන්නට නොදැනසුසුම් පිට කරනිහැඬියාවට එක් කරයිඉකි බිඳුම් හඬ… ඩී. නවෝදි දේශිකාපළමු වසරහෙද පීඨය
Posts
කෙල්ලේ මුදවපන් මා…
රොබරෝසියා මාවතේ, ඔය නෙතු අද්දර මා නැවතුනේමායාවක් ද නොදනිමි, නුඹ සුරඟනක්ව පැමිණිකෙල්ලේ මුදවපන් මා…කෙහෙරැලි සිප ගන්නම් හමනා සුළඟට පෙම් කරන්නම්මායාවක් ද නොදනිමි, නුඹ සුරඟනක්ව පැමිණිනොඉඳුල් තොල් පෙති තවරා සනසවපන්… සියොළඟ දැවටෙන්නම් මැවෙනා නොඉඳුල්...
දුර
වැහි බිංදු එක දෙකක්උරහිසට ළය මැදටවැටුනා ම හිරිකඩටනැහැවිලා හද තුටිනදුර තියා හිනැහීමහුරු වෙච්ච මල් කැකුළසිදාදියේ දූලි සැරඇත්තට ම රුචි නැද්දමඟ බලා සති අගටකල් තියා කඩපිල ගාවසඳසාවී වඩින මඟඇස් අයා බලාගෙන යසුරි හසාරාපළමු වසරශාස්ත්ර පීඨය
ටජ්මහලෙ පැටලිලි ලිහෙනතුරු
අද උදේ ඉඳන් ඈ මා ළඟින් වැතිරගෙන සොහොන් ගෙය අතගගා බලනවා මොකක්දෝ තනි ඇහැට තියාගෙන බඩගිනිත් නෑ කිව්ව – දුවව නම් එපාමලු ඒ හැරෙන්නට මිමිණුවෙම පර්යේෂණ! සුසාන! කැටයම්! අද විතරයි! අද විතරයි! පිරිමි නම් ඔහොමමයි! නඩුවෙ ලියවිලි හරිද! අද මගේ වාරය ද...
The Last Poem
When wearied by the poetry’s embrace, I don’t know if you will Throw this away But don’t… Read it one more time Please Even if you don’t like it, I’m waiting Until you finish reading Ask if this verse is sweeter...
අතුරාවි ආලයක්…
හීනයක් අතුරාවි රැයක හිමි නොවූ ආලයක නිහඬ වූ හදවතක පෙම් පුරාණයක් ගැන මුමුණපු පෙම් කතා ගොන්නක ප්රේමණීය හැඟීම් අතුරපු ආල වැඩූ හිත් අතරේ සැඟවී ද, රහසේ ම සිහිනයක්ම ද එය රෑ මැදියමේ දැකපු එසේ නම් ‘ප්රේමය’ නුඹ සිහිනයක් ම විය… උමේෂා හංසනී...
ඇත්තටම අපි අඬලා තියෙනවද
අවසන් හුස්ම හෙළන මොහොතක තුරුලු වෙන්නට ඇත්නම් පුරවමි සියලු කළු කුහරනිවි නිවී පත්තුවෙන තරුවක පපුව ගාවමතක ඉඳහිට කහ ඉර මාරුවෙයිආයෙමත් බර දැනෙයි අඩිවල,බිඳින්නට තරම් වේගයකින් පැමිණ වුවතිරිංගය තද කරයි මගේ දෙතොලත ගාවඇත්තටම ආදරේ තියෙනවා අප වටා අංශුවක්...
You are a Poem
You are a poemAll round the twenty-four hoursFeel like readingI don’t know,Why these poem linesIntimate to me like this…Within those wordsThere is,Letters colored by love…So,I loveTo the love that colored the letters… Harshanie...
නුඹ ලොකු මිනිහෙක් වන දා මල් පිපියන් මගෙ සිහිනේ
සමාජ තරාතිරම කුමක් වුව ද තම දරුවා දිනන දා ඕනෑ ම පියෙකුගේ මල් වත්තේ මල් සියල්ල එකවර ම පිපෙයි. රොන් රසය සැදූ ආදරය ද වෙනකෙකුගේ නොව ඔබගේ ම ය; ‘තාත්තා…’ අම්මාගේ ගුණවරුණා ගැයෙන ලියැවෙන කලෙක පියෙකුගේ ආදරය සඟවා ලොවට ඇතිරිල්ලක් සේ...
පත්තු වෙන මල් වඩම්…
“රැඟුමෙ කළුවර මතක හාදුව ප්රේමයට උපමා වෙලා කැනබි සුවඳට ප්රේම තුඩුවල රාග සිතුවිලි බෝ වෙලා හීල ආගන්තුක කඳුළුවල ත්රිලක් නැති හති ඉරිවෙලා මලවිකරළිය කළුව අරගෙන අක්වැස්ස අග සුදු වෙලා පිලට හරවෙන්නට හදීසියි උල තොරපු පැය හරිවෙලා ඇහැරපන් අපි බඳිමු...
Kandy Day
Above the Cloud Wall Holding both hands I was waiting Surveying the serenity of Kandy Lake Calmly rippling water Is gorgeous… Under the dimming heavens I am waiting, Still waiting for you Yes, I am here Always waiting for you… Harshanie...
ඔහු කවුද?
පළන්දා මාල හත අත ගත්ත පිච්චමල නිබන්දා මුව කමල සිනා කැන්දා මැඳුර නිරින්දා සවි ඇතිව උණුහුමට ආව සද පෙති තැළී ඇති මලෙක රොන් බීපී රසබරම හීසැරය ඉඳුරාම කම්පිතයි ළය මඬල නොසඟවා ළඳුනි මට කියාපන් ඔහු කවුද? යසුරි හසාරා පළමු වසර ශාස්ත්ර පීඨය