මිනිසුන් නොමිනිසුන් වුවින්සතිය අග ලෝක විනාශය අභිමුව දීවන සතුන් වු මානව කැල මුදවන්න උපරිමයටත් එහා ගිය… නෙදර්ලන්තයේ දියමන්තිය අහවර කර හැමෝටම හොරාමිල කළ නොහැක්කකි නුඹ… ආඩම්බරෙන් සේවයට ගරු ලබාදෙරණ මත...
Tag - Love
අහිමි මලක්…
නිහඬ රැයකමිමිණූ පෙම් කවියකඅරුත නොතේරේ තවමත්හදේ නැගෙන්නේප්‍රේමයක්ම ද?එය මට තවමත් පැනයක්නොතේරුණත්මසිත කියන්නේ මඅහිමි මලකටපෙම් කළ වගක්… ශාමිකා රන්සරණිපළමු වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය
සේපාලිකා…
රහසේම සඳට පෙම් බැඳකාටත් හොරෙන්මුමුනාපෙම්බස් රහසේම….සඳත් එක්කම යනවාවෙන් වී නටුවෙන්…තවත් දිනයක එක්වන්නනුබගැබට හොරෙන්රහසේම සුවඳින්… තරුෂී ඉරේෂාපළමු වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය
හන්තාන…
හන්තානකට හිත ඇදිලා ගිය කලටරන්වන් හීන මැව්වා වී ගෙයි පිලටයන්නට නොහැකිමුත් සරසවියක් තුළට මන් තාමත් බඹරෙකි කැම්පස් මලටනංගියෙ නුඹේ කුස පිරුමට හීන තියාවංගුවෙ තියන ගල් කොරියට ආවා ...
නොමැකෙන සෙනෙහස අම්මා…
ඉඳිකඩ මායිමේ පුංචි සාවුන් තනිකම මැකුවට…මා දන්නවා හිත අස්සෙ ගිනි ඇවිලෙන වගඑකම හදවත නුඹෙන් ඈතට ගිය දින සිට ඉස්සර සඳ එළිය හා එක් කර සෙනෙහසේ කවි මිමිනුව නුඹ අදත් ඒ රාවය මද සුළඟට එක් කරනවදමව් සෙනෙහෙ හද...
බැඳීම් මත මොහොතක්…
නොහික්මුණ සිත අතරමං වීසොයයි ඈ කොහෙදෝ කියානමුත් දන්නෙමි ඈ ගොසින් බවවෙන කෙකුගෙ සිත සොය සොයාකියූ හැම දේ සිතෙහි රැව් දේපුරා සත් වසරක දිහාකෙසේ අමතක කරන් ළඳුනේඉපදියන් යළි මියැදිලාමියැදුනොත් මිස මාව...
හීන හොයන පොඩිත්තෝ
නැත මට වෙහෙසක් යගුළු දැමූ හදවතේමා ඉන්නම්ඔබ දිනනා තුරුලෝකේ…දනිමි මා ඔබ ඉන්නවා මාගේදවසක දිනනවා…ඔය දහදියමුතු කරමිනි තාත්තේ… දුනිත් දේසිත අතුකෝරලපළමු වසරතාක්ෂණ පීඨය
දිවි ගමනේ නොනිමි පහන…
වලාවක රෑඅහස් ගැඹුරේහීන හිරි මතපාට තවරනසදාතනික කුසුම ඇය විය…ජීවිතේ මංතෙරකමට හමු වුණු ඈසදාතනික ප්‍රේමයේ ප්‍රේමවන්තියයි…ඈ නමින්අම්මා විය… එන්.එම්.සී.එස්. කල්හාරි පළමු වසර ශාස්ත්‍ර පීඨය
ගැහැනිය…
ගැහැනියක් කියන්නෙමදරාගැනීම්වල නිකේතනයක්… සුමුදු සියුමැලි වුව ද අතපයකැපකිරීම්වල සංකේතයක්…එදා යශෝදරාවට නොහැකි වූවේ නම්ප‍ෙම අත්හරින්නට…ලද හැකි ද සිදුහත්ට බුදු බවක්…ඉතින්,ගැහැනිය...
අවසන…
අවුරුදු සයක පෙමක්ඔහු නාවිකයෙක් ඇය සොඳුරු යුවතියක්… කාලය ගත විය…ඔහු සයුර කළඹයි…ඇය,ඔහු වෙනුවෙන් පේ වෙයි…නැංගුරම් ලා කළප්‍රේමය සිසාරා කඩතොලු මතු විය…නමුදු,ප්‍රේමයේ නාමයෙන් ඇය තවත් පේ වෙයි…ඔහු,සයුරු...
උහුලා ගනු හැකිවෙද මේ සෙනෙහස…
කඳුළු සලනට එපා පෙම්වත මමත් හොඳ හැටි දන්නවාකිසි දිනක වෛර කර නැහැ මම, මාත් ආදරේ කරනවාඔබෙ දෙනෙත් මත මගේ සියුමැලි රුව තවම මම දකිනවාඅනේ තරහක් නෑ හිතේ මගෙ අසරණයි බැව් දන්නවා සිර කරන්නට බැහැ හැඟුම් දිය...
සිරකරලනු බෑ සෙනෙහෙ හැඟුම් දිය
සරසවිය මැද ලියූ පෙම් කවි තවම මතකයෙ තියෙනවා කොළොම්පුර පිස හමන සුළඟේ ඔබේ සුවඳත් දැනෙනවා ඔබත් සමඟින් ගෙවූ කාලය මමත් රහසින් විඳිනවානොකීවට මගෙ ගාව තවමත් එදා මතකය තියෙනවා හවස් වරුවල අතින් අල්ලන් හිතුමතේ...